Bierzmowanie (confirmatio) stanowi drugi etap inicjacji chrześcijańskiej. Jest to sakrament, który uświęca dojrzałość życia chrześcijańskiego – niejako uzupełniając sam chrzest. „Charakter”, czyli pewien niezatarty znak duchowy, jakiego bierzmowanie udziela, jest utwierdzeniem, czyli źródłem duchowej siły, aby wierni wyznawali swoją wiarę i skutecznie ją wprowadzali w życie praktyczne.
Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do "sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego", którego jedność powinna być zachowywana (…), [dlatego też] przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu. Przez sakrament bierzmowania (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej. (por. KKK1285)
Po co w ogóle ten sakrament?
Po co jest chrzest, to wiadomo: człowiek staje się katolikiem, zostaje włączony do wspólnoty Kościoła. A pierwsza Komunia? To też wiadomo – od tej chwili przystępujemy już do sakramentu pojednania i możemy przyjmować Ciało Pańskie. Wiadomo powszechnie, co zmienia w życiu człowieka sakrament małżeństwa czy kapłaństwa. Nawet sakrament chorych, choć pozbawiony uroczystej oprawy, też jakoś powszechnie rozumiany – wspomaga w chorobie, a gdy trzeba – przygotowuje na śmierć. A sakrament bierzmowania? Wchodzimy do kościoła, w czasie mszy biskup namaszcza nam czoło, uroczystość się kończy i … co się zmieniło? Wielu powie: nic, wszystko jest takie same (…).
Zesłanie Ducha Świętego było niewątpliwie przełomowym momentem w życiu Apostołów. Po Jego przyjęciu bardzo wiele zmieniło się w ich życiu. Można powiedzieć, że już przez całe swe misyjne życie opierali się na darach, które wtedy otrzymali (…)
A dziś? Zły duch sprytnie powstrzymuje wielu porządnych ludzi przed chwaleniem Boga. Robi to za pomocą prostego, ale iście magicznego słowa „obciach”. Obciach przeżegnać się przed posiłkiem, obciach śpiewać pieśni w kościele, obciach odmawiać różaniec (…) Co ludzie o mnie powiedzą? jak ja będę z tą moją religijnością wyglądał w oczach innych? (…) Gdy Duch Święty zstąpił na Apostołów w dzień Pięćdziesiątnicy, wielu ludzi postrzegało ich jako pijanych. Pan Bóg nie patrząc , co powiedzą o Apostołach inni, porwał ich płomieniem miłości.
I ty musisz liczyć się z tym, że przyjmując Ducha Świętego, wedle ludzkiej miary być może stracisz, dla niektórych staniesz się śmieszny, a nawet będziesz narażony na męczeństwo. Nie chodzi mi wprawdzie o męczeństwo krwi, ale – jak pisał Herbert – spotka cię chłosta śmiechu. To grozi ci dziś tu, w tym kraju, wśród tych ludzi. Prześladowanie ironią i szyderstwem. Wielu tych prześladowań nie wytrzymuje, nie chcą być wyśmiani, zapierają się Chrystusa… Ilu ludzi wcale nie ma zamiaru obmawiać Kościół, krytykować religię, a jednak robią to, bo boją się kpiny. Aby ten lęk przezwyciężyć, potrzeba Ducha Świętego. On to pozwala patrzeć każdemu w oczy i mówić spokojnie: tak, modlę się, chodzę do kościoła, jestem chrześcijaninem. Dopiero wtedy jest się naprawdę wolnym człowiekiem.
(fragment książki Po co bierzmowanie? ks. dr. Piotra Pawlukiewicza)
Polecamy oczywiście całą książeczkę :)
Jak wygląda przygotowanie do tego sakramentu?
W naszej parafii istnieje roczny cykl katechez przygotowujący młodzież gimnazjalną do przyjęcia sakramentu bierzmowania. Rozpoczyna się on we wrześniu i odbywa się średnio raz w miesiącu. Każdy kto chciałby w nim uczestniczyć powinien z początkiem roku katechetycznego dokonać zapisu.
Kto może być świadkiem bierzmowania ?
Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego bierzmowanemu powinien towarzyszyć świadek, który ma troszczyć się o to, aby bierzmowany postępował jako prawdziwy świadek Chrystusa i wiernie wypełniał obowiązki związane z tym sakramentem (Kan. 892). Do wypełnienia tego zadania musi spełniać takie same warunki jak w przypadku chrzestnych przy chrzcie św. (patrz ⇒ zakładka chrzest Kto może być ojcem chrzestnym / matką chrzestną?)