Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone (Jk 5, 14-15).
Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił; a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu (KKK nr 1499).
Kościół – na wzór swojego Mistrza Jezusa Chrystusa - od samego początku otaczał szczególną opieką modlitewną wszystkich chorych i spieszył im z posługą sakramentalną. Pośród najważniejszych „skutków” tego sakramentu, Katechizm wymienia:
• łaskę umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwem starości;
• odnowienie ufności i wiary w Boga oraz umocnienie przeciw pokusom złego ducha, przeciw pokusie zniechęcenia i trwogi przed śmiercią;
• uzdrowienie duszy oraz ciała, jeśli taka jest wola Boża;
• odpuszczenie grzechów;
• otrzymanie siły i daru głębszego zjednoczenia z męką Chrystusa;
• przygotowanie na przejście do życia wiecznego.
Kiedy przyjmuje się ten sakrament?
Namaszczenie chorych NIE JEST sakramentem przeznaczonym TYLKO dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości. (KKK 1515)
Ponadto Katechizm Kościoła Katolickiego zachęca do przyjęcia sakramentu namaszczenia chorych przed każdą trudną operacją, a także wszystkie osoby starsze, u których pogłębia się słabość. (por. KKK 1516)
W naszej parafii kapłani odwiedzają chorych w każdy pierwszy piątek miesiąca. Udają się oni z posługą sakramentalną: spowiedzią i Komunią Świętą. W razie potrzeby można jednak wezwać kapłana o każdej porze (telefonicznie lub osobiście).
Czy ostatnie namaszczenie i namaszczenie chorych to ten sakrament?
Sakrament namaszczenia chorych często jeszcze błędnie mylony jest z Wiatykiem, czyli ostatnią Komunią Świętą jakiej udziela się w umierającemu człowiekowi jako Pokarm (Ciało Chrystusa) na drogę do wieczności. Katechizm nazywa Wiatyk „sakramentem przejścia ze śmierci do życia, przejścia z tego świata do Ojca”.
Nie istnieje zatem coś takiego jak „ostatnie namaszczenie”; możemy mówić co najwyżej o ostatniej Komunii Świętej, czyli Wiatyku.